ERREFORMAK

Hezkuntza erreformak:

“Erreforma”,Estatuaren agintean partidu politiko ezberdinak jartzean hezkuntzan gauza batzuk aldatzen dituzte. Hauek curriculumean eragina izan dezakete.

Erreformek ez dute beti eragin ona hezkuntzan, ez baita erreza beti ondo ateratzea. Erreforma batek hezkuntzan eragin nabarmena duenean eta aldaketa sakonak ematen direnean“kontraerreforma deritzo”. Ley Moyano, Reforma de la II republica,honen aurrean, kontraerreforma ematen da Francoren diktaduran. Ordundik, hainbat erreforma eman dira eta bizi izan ditugu: LOGSE,LOCE,LOE eta gaur egun eman den LOMCE.

Erreformak, politikoki eman diren porrotei aurre egiteko helburuarekin sortzen dira eta eragina dute modelo ezberdinetan:

Erreferentzia modeloak:

-Modelo soziala:

·Segregatzen duten hezkuntza ereduak ( gehien dakitenei eta ikasteko erraztasuna dutenei laguntza ematen zaie, zailtasunak dituzten ikasleengandik banatzen dituzte azken hauek ezinduen klaseetan kokatuz)

·Bateratzea helburutzat dutenek aldiz, eskubideen eta aukera berdintasunen alde borrokatzen dute bai material edo pertsona ezberdinen laguntzaz.Bakoitzaren beharretara moldatzen dira eta ikasle bakoitzak duten gaitasunetan oinarritu.(Se dan progresos educativos)

-Modelo eskolarra: Hezkuntzak ideologia politikoaren eragin nabarmena du eta geroz eta indar gehiago du merkatuak eta ekonomiak hezkuntzan. Ikasleen pentsamenduak eta beharrak mugatzen ditu honek.

-Modelo pedagogikoa: “Se opta por el regreso a las concepciones tradicionales” (irakasleak duenari men egin eta jakintzak barneratu eskuliburuetan oinarrituta, irakasleen hitzetan oinarrituta.)

-Parte-hartze eta gestio modeloa: Komunikazio eskolarra oso eskasa da,organo ezberdinen parte hartzeak garrantzia du (gurasoak,irakasleak,zuzendaritza).

Erreformen porrota:

1-Hezkuntza errealitatearen diagnostiko erreal baten gabezia.Ez dira aztertzen ohitura berriak..Ez da aztertzen aldatu nahi den erreforman ematen diren erantzunak.

2-Finantziazioa, ezezagun hori.Legeak ez datoz behar bezain errekurtsoez lagunduta

3-Kontsentsu politiko,sozial eta hezitzaile falta.

Gobernu aldaketa, erreforma berria,ezin da erreformak aldatzen ibili eta gizartea zoriabatuz politikoki agintea aldatzen delako bakarrik..

4-Irakaskuntzaren konpromezua eta prestakuntza.

Irakaslegoaren prestakuntza hainbat herrialdeetan ez da egokia;prestakuntza urte gutxi,jakintza kultural eskasa. Ez da bokazionalki hautatzen irakasle bakoitza,kultura jakintza gutxi, teoria eta praktika erabiltzaeren  jakintza falta,kurrikulumarekin lotura falta.

5-Ezartze arazoak.

Teorikoki erreforma guztiak izugarriak dirudite, baina, beren aplikazioak ez dira egokiak.

6-Diseinu uniformeak errealitate ezberdinetarako.

Ideologi bakarrak, globalizazioa eta zentralizazioa bultzatzen du.

7-Erreforma hezitzaileen bakardadea.

Proiektu global baten bertebratzea,hezkuntza plotika, politika urbanistikoekin,sozial, kultural eta laborala.

Konklusioa: Erreformarik gabeko etorkizuna.